Osmorica Pljevljaka osumnjičena za ratni zlo&#2

[\H2SO4/]

Protiv osmorice Pljevljaka muslimanske nacionalnosti policija iz Čajniča podigla je krivične prijave zbog osnovane sumnje da su počinili ratni zločin nad civilnim stanovništvom u Bosni i Hercegovini. Radi se o braći Džaferu i Samiru Bungur, Džemu Bavčiću, Sejfu i Šefku Osmanagiću i Ešrefu Bunguru, Suadu i Jusufu Moćeviću. Osmorica Pljevljaka su osumnjičena da su 14. februara 1993. godine kršeći pravila međunarodnog prava za vrijeme rata, naređivali napad na civilno stanovništvo i civilna naselja, vršili ubistva, nečovječno postupali i protivzakonito odvodili ljude u koncentracione logore.
Iako je ova krivična prijava (br. 14-2/02-230-4/93) podnijeta 27. februara 1993. godine, i danas je nepoznato šta su haški tribunal, ali i crnogorski istražni organi preduzeli kako bi se rasvijetlio zločin počinjen nad srpskim civilnim stanovništvom iz opštine Čajniče. Zvaničnih rezultata istrage i dalje nema, a u CB-u Pljevlja izgleda ni ne znaju za ovaj slučaj. Načelnik pljevaljske policije Milivoje Tomčić istakao je za "Dan" da nije upoznat da je bilo koje lice sa teritorije opštine Pljevlja optuženo za ratne zločine. On, međutim, ne isključuje mogućnost da je neko od Pljevljaka učestvovao u sukobima u BiH.
- Zasad nemam zvaničnu potvrdu da je bilo koje lice sa teritorije opštine Pljevlja počinilo ratni zločin - kazao je Tomčić.
Načelnik policijske stanice u Čajniču Milorad Živković je u krivičnoj prijavi naveo da su pomenuta lica početkom ratnih dejstava na području opštine Čajniče aktivno učestvovala u muslimanskim vojnim formacijama u Goraždu. U krivičnoj prijavi protiv osmorice Pljevaljaka stoji da su, koristeći prolaze preko nezaštićene teritorije SRJ, u više navrata dolazili u sela koja pripadaju opštini Pljevlja, odnoseći sa sobom veću količinu namirnica za Goražde. U pljevaljskom selu Kruševica 9. februara 1993. godine Samir i Džafer Bungur su, obučeni u maskirne uniforme zajedno sa desetak muslimanskih vojnika, vršili osmatranje i spremali napad na srpska sela koja pripadaju opštini Čajniče. Poslije priprema, kako se navodi u krivičnoj prijavi, ista lica su svoje pomagače u pljevaljskim selima obavijestila da će biti izvršen opšti napad na srpska sela te da je to naređenje komande muslimanske vojske iz Goražda.
- Veliki broj muslimanskih vojnika je 14. februara iste godine preko sela koja pripadaju pljevaljskoj opštini ušao na teritoriju Republike Srpske i po već prethodno utvrđenom planu oko šest sati i 30 minuta počeo napad po srpskim selima. Muslimanska vojska je prvo izvršila oružani napad na selo Šapiće, i tom prilikom zapalila dvije kuće, Rajka i Miloša Pijevića. Nakon toga, ispred kuće su ubili Rajka i Darinku Pijević, staru oko 70 godina. Po izjavi svjedoka, oko 500 muslimanskih vojnika prošlo je iz pravca pljevaljskih sela Moćevići, Kruševci, Bunguri u pravcu mjesta Ilijina Stijena i Debelo Brdo - navodi se u krivičnoj prijavi koju je potpisao načelnik Živković.
Njihov zadatak, po navodima iz prijave, bio je da se u mjestu Trojan pregrupišu i rasporede na više položaja sa namjerom da presijeku lokalni put Čajniče - Ponikve, da zauzmu PTT objekat na Stražnici, a zatim da se izvrši oružani napad na civilno stanovništvo.
- Pošto je muslimanska vojska zapalila više kuća u selu Šapići, mještani obližnjeg sela Trpinja, u strahu od pokolja, organizovano su napustili selo. Krenuli su preko sela Hanine do Ponikava, gdje su ih muslimanski vojnici sačekali i otvorili vatru iz vatrenog oružja i ubili Dušanku Mašić (50). Na istom mjestu ubijen je i trinaestogodišnji Željko Mašić, koji je nakon ranjavanja masakriran, a ubijen je i Miroslav Krnojelac (54), koji je naišao ispred muslimanske zasjede vozilom hitne pomoći. Zaklan je Trifko Dačević (66), a pronađena su i masakrirana tijela Dušana Čevića, Duška Katana, Boža Dačevića, Stanojke Dačević, Steva i Vučka Kovačevića. Svi su ubijeni iz vatrenog oružja a kasnije su njihova tijela izmasakrirana - navodi se u pomenutoj prijavi.
Pomenuta jedinica je u selu Trojan zarobila Polku Mašić (30) i njenu maloljetnu kćerku, sedmogodišnju Ivanu i odvela ih sa sobom. Prilikom povlačenja iz ovog sela, muslimanske formacije su u mjestu Ribarice, koje pripada opštini Pljevlja, uhvatile Njegoša i Brana Mašića, kao i Čeda Popovića i odvele ih prema Goraždu.
- Nakon završene ofanzive i povlačenja muslimanske vojske sa okupiranog područja, pripadnici Vojske Republike Srpske, brigade u Čajniču, pronašli su leševe svih civila i prenijeli ih u dom zdravlja, gdje je izvršen pregled i opis nanesenih povreda, što je sve konstatovano na video kaseti i ljekarskim zapisnikom o pregledu leševa. Pored video kasete i zapisnika, svaki leš je fotografisan, o čemu postoji fotodokumentacija - stoji u krivičnoj prijavi protiv osmorice Pljevljaka koju je sačinio načelnik Čajničke policije Milorad Živković.
Kao jedan od primjera za počinjene ratne zločine navodi se i ubistvo Trifka Dačevića. U obdukcionom nalazu, koji je sačinio doktor Miladin Lisov, konstatovano je da je u predjelu prednje strane Dečevićevog vrata, vidna sjekotina dužine oko 10 santimetara, koja je nanesena oštrim predmetom i koja u dubinu zahvata usta, grkljan i krvne sudove.

M.V.R.

[milovan]

Pitam se , ko je krio ove podatke toliko godina i zatashkavao zlochine,
sve te ljude koji su posjedovali ove podatke, ako su tachni , treba optuziti za saucheshnishtvo i prikrivanje zlochina.

[\H2SO4/]

Masakr 25 srpskih civila uzrok otmici u Štrpcima


Tek dvanaest godina od kada se desio zločin u Štrpcima, kada je iz voza oteto 19 putnika, među kojima je bilo 17 lica muslimanske nacionalnosti, neke činjenice polako izlaze na vidjelo. Oko ove tragedije vođeno je dosta polemike, a dobila je i epilog suđenjem jednom od osumnjičenih za ovaj zločin, Nebojši Ranisavljeviću, i raspisivanjem potjernica za još nekim licima. Međutim, istraga se dosad, bar zvanično, nije bavila slučajevima koji su prethodili "Štrpcima" i stradanju civila drugih nacionalnosti. Jedan od takvih zločina desio se 14. februara 1993. godine, kada je u selima Ponikve, Glamovčevići i Bučkovići na području opštine Čajniče u jednom danu ubijeno 25 srpskih civila. Po tvrdnjama direktora Centra za istraživanje zločina nad Srbima Milivoja Ivaniševića, zločin u Štrpcima je, kako kaže, vjerovatno posljedica ubistva više srpskih civila u selima Ponikve, Glamočevići, Bučkovići, Trojan i Šapići, koji se desio 13 dana prije otmice putnika. Za ovaj zločin, pored ostalih, osumnjičeno je i osam Pljevljaka, o čemu je "Dan" pisao juče. Po riječima Ivaniševića, oko slučaja Štrpci trebalo je da se povede detaljna istraga - od uzroka do posljedica. On je na osnovu istraživanja i dokumentacije o ratnim zločinima na teritoriji bivše SFRJ došao do podataka da je trebalo da oteti putnici u Štrpcima posluže za razmjenu zarobljenika. Naime, kako je saznao, komanda muslimanske vojske iz Goražda je pregovarala sa Vojskom Republike Srpske o razmjeni zarobljenika, među kojima je bilo 25 srpskih civila, za koje se tada nije znalo da li su živi.
- Poslije napada muslimanskih vojnika na srpska sela i zarobljavanja, ili ubistava (tih dana se nije znalo), 25 Srba u tim selima, traženo je da nam predaju tijela pokojnika ili vrate zarobljenike. Muslimani su za uzvrat nudili žive za žive. Srbi tada u zatvorima nijesu imali zarobljenih Muslimana za razmjenu. Tako se desila otmica iz voza u Štrpcima. Ti putnici su skinuti iz voza da bi ih razmijenili za 25 Srba sela Ponikve, Glamočevići i Bučkovići. Nažalost, Muslimani su 25 lica srpske nacionalnosti poubijali i nijesu ih mogli dovesti na razmjenu. To su potom uradili i Srbi sa nedužnim putnicima iz voza. Uzrok njihovog stradanja nije bila srpska namjera da ih ubiju, već muslimanski zločin nad još većim brojem Srba. Da Srbi nijesu pobijeni i da je došlo do razmjene, i putnici iz voza bili bi u životu - tvrdi Milivojević.
Sa druge strane, punomoćnik porodica putnika otetih u Štrpcima, advokat Velija Murić je u izjavi za "Dan" negirao bilo kakvu vezu razmjene zarobljenika iz pomenutih sela sa otetim putnicima.
- Ne raspolažem podacima oko bilo kakve razmjene zarobljenika. Ono što ja znam je činjenica da je odmah poslije otmice uslijedio susret porodica otetih putnika, vrha vlasti iz Srbije i jednog sveštenika iz Rudog. Taj sveštenik tražio je oslobađanje tri srpska borca i ponudio da će oteti, ukoliko ih dovede Sefer Halilović, biti pušteni u roku od dva sata - tvrdi Murić.
On je dodao da nema podataka ni o zločinu u srpskim selima, te da i ne zna gdje se ta sela tačno nalaze.
- Posjedujem kopiju tajnog plana o otmicama iz vozova radi razmjene zarobljenika. Po tom planu jasno se može vidjeti da je otmica planirana 30 dana ranije. Ovaj plan sačinila je Komanda Vojske Republike Srpske u Rudom. O tom tajnom planu raspravljano je u Užicu, gdje su, prema našim saznanjima, prisustvovali predstavnici srpske policije, vojske i ŽTP-a. Konstatovano je da se ŽTP ne bavi tim i da to nije njihov problem, već da se radi o nekim višim interesima, kako je to naznačeno u dokumentu. Taj plan je otkriven na kraju suđenja Nebojši Ranisavljeviću, a mi smo ga pribavili mnogo ranije preko nekih veza iz ŽTP-a - rekao je Vulić.
On je naglasio da ima nezvanične informacije da su oteti putnici isti dan ubijeni u Višegradu i da je u tom zločinu učestvovao jedan seoski učitelj i izvjesni Lukić.
- U ovom slučaju se ne radi o Milanu Lukiću, koji se stalno pominje, već o nekome iz njegove familije. Štrpci ne bi trebalo da se vezuju za neku razmjenu, jer bi se razmjena ostvarila da je bilo govora o tome - tvrdi Murić.
Upitan da li mu je poznato da je zbog zločina u srpskim selima na području opštine Čajniče podnijeto nekoliko krivičnih prijava, između ostalih i protiv osmorice Pljevljaka, te da kao potvrda za to postoji i dokumentacija, Murić je kazao da prvi put čuje za to.
- Znam da je na području pljevaljskog sela Bukovica, gdje većinu stanovništva čine Muslimani Bošnjaci, ostalo dosta nerasvijetljenih ubistva. Crnogorskim vlastima se zamjera što zločince nijesu izvele pred lice pravde, imenom i prezimenom. Jedino na taj način bi se skinula kolektivna odgovornost jednog naroda, i to je pravi put pomirenja. Na kraju, po saznanjima koje ja imam, decidno mogu da tvrdim da se zločin u Štrpcima ne može dovoditi u vezu ni sa čim drugim. Po planu o kojem sam govorio jasno se vidi da je cilj otmice bio proširivanje ratnih sukoba i na teritoriju Crne Gore. Nesporno je da je zločina bilo sa obje strane. Međutim, ovo što se desilo u Štrpcima ne smije se zasjeniti niti obojiti nisačim, posebno ne nekim neprovjerenim informacijama - istakao je Murić.
Direktor Centra za istraživanje ratnih zločina nad Srbima Ivanišević istakao je da oproštaja i opravdnja za zločin nema ni u slučaju srpskih civila ni u Štrpcima, te da su upravo zbog toga Srbi neke učesnike ovog nedjela osudili, nekima se sudi, a za ostalima se traga da bi bili uhapšeni i izvedeni pred lice pravde.
- Srpske vlasti procesuiraju i ne prikrivaju to što se dogodilo. Muslimani ne pokušavaju da otkriju, a kamoli da izvedu na sud i kazne zločince koji su ne samo ubili 25 Srba već time prouzrokovali i stradanje 19 svojih sunarodnika. Sve je počelo 14. februara 1993. godine, kada su naoružani Muslimani, najvjerovatnije regrutovani iz okolnih muslimanskih naselja sa područja čajničke, štrbačke, rogatičke, višegradske i goraždanske opštine, napali srpske civile. Muslimanska jedinica, koja je brojala oko 500 vojnika, provukla se iz Goražda do srpskih sela u okolini Čajniča, preko crnogorske teritorije u području pljevaljske opštine. Ubijen je i izmasakriran veliki broj civila srpske nacionalnosti, a ostali su odvođeni u sabirne centre i logore u Goraždu - kaže Ivanišević.
On tvrdi da je selo Ponikve u tom muslimanskom napadu bilo spaljeno i opljačkano, a da se veliki broj civila koji su tada zarobljeni i danas vode kao nestali.
- Istog dana izvršen je napad i na selo Glamočevići, u kojem je živjelo 70 odsto Srba. Tom prilikom ubijeno je i izmasakrirano šest Srba, i to: Milan Vujović, Ratko Krezović, Radovan Stanišić, Aleksa Tanasković, Todor Janjić i Mirko Lasica. Napad je iznenada izvršen sa teritorije SRJ, odnosno Crne Gore, odakle su došli naoružani pripadnici Armije BiH, jačine preko 200 vojnika, prethodne godine dobrovoljno regrutovanih iz okolnih muslimanskih sela. Imovina mještana u ovom selu je do temelja izgorjela i opljačkana - naglasio je Ivanišević.
On je dodao da je istovremeno izvršen napad i na selo Bučkovići, a da je napad izvršen ponovo sa teritorije Crne Gore.
- Tom prilikom masakrirana su tri lica srpske nacionalnosti, a mještani su izbjegli po okolnim šumama. Jedan srpski civil spaljen je zajedno sa kućom u kojoj je živio. Poslije pljačke, 22 kuće su uništene do temelja. Ubijeni su Mlađen Drakula, Nikola Pljevaljčić i Vlado Ćuković - saopštio je Ivanišević.
Zbog ovih zločina načelnik policije u Čajniču Milorad Živković podnio je krivične prijave protiv pripadnika ove muslimanske formacije, i to Izudina Kreha, Filduza Kreha, Esada Čauševića, Ahma Drlja. Oni su osumnjičeni da su počinili ratni zločin protiv civilnog stanovništva u selima Bučkovići i Bezujno.
Za isto krivično djelo osumnjičeni su i Hadža Habibović, Dževad Dizdarević, zvani Čepa, Ferid Dizdarević, Ferid Sirovina, Nedžib Dizdarević, Zijad Silajdžić i Husein Oruč. U krivičnoj prijavi (br.14-2/09-230-5/93) koja je podnijeta protiv ovih lica navodi se da su 14. februara oko 6 sati i 30 minuta, dolazeći iz pravca Međuriječja u mjesto Mlakve, napali položaj boraca Vojske Republike Srpske i tom prilikom ubili Milana Vujovića, Mirka Lasicu, Ratka Krezovića i Radovana Stanišića.
- Nakon što su izveli oružani napad i ubistvo više lica, pripadnici muslimanske vojske masakrirali su tijelo Milana Vujovića. Odsjekli su mu lijevo uho i izvadili lijevo oko, a zaklali su ga nožem koji je ostao u tijelu ubijenog. U selu Staronići zapalili su kuće Alekse i Momira Tanaskovića i Stojana Lasića. Prije nego što su zapalili kuću Alekse Tanaskovića, starog 80 godina, njega su ubili u kući, a potom ga i zapalili - navodi se u krivičnoj prijavi protiv ovih lica.

[Zvek_Zivi]

Masakr 25 srpskih civila uzrok otmici u Štrpcima
eto kako serbaljski gedzovani rezonuju ???? E tutu$ani kad bi se tako ceralo onda nebi mira bilo na planeti ,no vi velite e ste se uzdigli iznad onije talibana ,ma svi su izgledi e ste za njima iljadu godina !!!
A mucite gedzovanski kitajci sami sebe serete rijeci i nedijela !!!!