Balšići, čim su došli na vlast u Zeti, odbačili su srpska titulisanja

[Regi]

Iz knjige koju je potpisalo 12 srpskih doktora nauka.



Balsici cim su dosli na vlast u Zeti odbacili su srpska titulisanja!

[Ćipur]

15. maj 1421.

Odmah nakon Drivasta, Veneciji se predao i Ulcinj, ubrzo potom i Bar i na svim gradovima Balše Trećeg u Primorju istaknute su mletačke zastave. Uspostavljena je mletačka vlast, najzaslužniji ljudi dobili su službu uz nadoknadu i nekretninu, a tamošnje stanovništvo ekonomske i druge povlastice.

[stanjo]

Imam jednu nedoumicu u vezi ovog topica. Balšići su odbacili srpska titulisanja? Koliko je meni poznato, najveća titula, koju je dinastija Balšića nosila, je glasila: "duka drački" (dux, gospodar Drača). Kako su mogli odbaciti nešto što nijesu ni imali? Molim pojašnjenje

[Ćipur]

Imam jednu nedoumicu u vezi ovog topica. Balšići su odbacili srpska titulisanja? Koliko je meni poznato, najveća titula, koju je dinastija Balšića nosila, je glasila: "duka drački" (dux, gospodar Drača).

Slabo ti je poznato.

[stanjo]

Kako? Balša 2-gi, koji je nosio titulu "duka drački", poginuo je 1385. godine, na Saurskom polju nedaleko od Berata. Koji je to Balšić nosio titulu višeg ranga od njega? I "srpska titulisanja" uopšte nijesu bila srpska. Titule, kao i cjelokupan dvorski protokol, je Srbija preuzela od vizantije, zar ne? Kako su onda Balšići mogli odbaciti nešto što nije ni postojalo?

[Ćipur]

stanjo,

jel živio još koji Balšić poslije 1385. godine? stanjo, interesantno kako si čvrsto uvjeren u podatke kojima raspolazes, u tako malecki broj podataka do kojih si dosao?!!

Titulisanje Balšića, jasno se zna što je čije, jasno je odvojeno

Širenje Balšića prema Prizrenu (1371) i Peći (1372)

"Zemljom Zetskom i Pomorskom i polovinom Srpske zemlje, dijelom i Grčke"

[stanjo]

Ne odgovaraš mi na pitanje. Ne govorimo o teritorijalnom zahvatu oblasti kojom su upravljali. Tema ovog topica je "odbačivanje srpskog titulisanja". Znači, riječ je o titulama. Ponovo te pitam, a ti mi odgovori:
1. koji je to Balšić imao značajniju TITULU od Balše 2-og? (njegovo ime i tačan naziv titule)
2. Srbija je u cjelosti preuzela titule i dvorski protokol iz Vizantije. Je li to istina, ili nije?
Odgovori mi na ova pitanja, pa da idemo dalje

[Ćipur]

Ne odgovaraš mi na pitanje. Ne govorimo o teritorijalnom zahvatu oblasti kojom su upravljali. Tema ovog topica je "odbačivanje srpskog titulisanja". Znači, riječ je o titulama. Ponovo te pitam, a ti mi odgovori:
1. koji je to Balšić imao značajniju TITULU od Balše 2-og? (njegovo ime i tačan naziv titule)
2. Srbija je u cjelosti preuzela titule i dvorski protokol iz Vizantije. Je li to istina, ili nije?
Odgovori mi na ova pitanja, pa da idemo dalje

Ne zezaj Stanjo, ja ostavim linkove kako su se Balsici titulisali a ti se pravis bleskast.
Evo ti opet.

"Zemljom Zetskom i Pomorskom i polovinom Srpske zemlje, dijelom i Grčke"

http://img527.imageshack.us/img527/9...260line0nm.jpg
http://img47.imageshack.us/img47/270...ares2508ay.jpg

[stanjo]

Ne pravim se bleskast. Opet mi nijesi odgovorio! Nosili su titulu "gospodar (gospodin) Zete". Ma nemoj zezati!!! Naravno da su bili gospodari Zete, to valjda niko ne spori, ali mi daj TITULU.
P.S. Nijesi mi odgovorio ni na drugo pitanje

[Ćipur]

Ne pravim se bleskast. Opet mi nijesi odgovorio! Nosili su titulu "gospodar (gospodin) Zete". Ma nemoj zezati!!! Naravno da su bili gospodari Zete, to valjda niko ne spori, ali mi daj TITULU.

Pa to je titula Stanjo, GOSPODAR ZETSKI je titula, Stanjo legendice!

[stanjo]

Je l`da? Znači to je titula?
Vratismo se na početak priče. Znači, ipak ni ti ne znaš niti jednog recimo: despota, kneza, sevastokratora, kralja, bana iz dinastije Balšić? Vidiš da mi ipak ova tematika nije "slabo poznata".
I za kraj, jer zaista osjećam da se stalno krećemo u jednom te istom krugu... Jesu li srpske srednjevjekovne titule preuzete iz Vizantije, ili nijesu? Prosto pitanje, da ili ne

[Ćipur]

26. novembar 1412.

Venecija je morala da prihvati nepovoljne uslove mira sa Balšom Trećim. Sporazumom su zaraćene strane zadržale teritorije koje su imale prije početka sukoba. Balša je dobio pravo na proviziju od 1.000 dukata od posjeda koje je njegov otac Đurađ Drugi "prodao" Republici, ali nije smio da zlostavlja žitelje Budve i Ulcinja zbog toga što su prihvatili vrhovnu mletačku vlast. Sporazum je ratifikovan 30. januara naredne godine čime je okončan beskorisni osmogodišnji rat između Venecije i Balše Trećeg.

[Ćipur]

• Priredio:
  Fransoa Lenorman (1837-1883), francuski istoričar i publicista:
  
  Pismo pape Urbana V trojici sinova Balše I prilikom njihovog vraćanja katolicizmu

Plemićima, braći Stracimiru, Đurđu i Balši, županima Zete, milost u sadašnjem vremenu, po kojoj će steći slavu u budućnosti.

Duh naš kliče u Gospodinu, jer se milosrdno udostojio da vam podari spoznaju, pa ste vi, koji ste do sada ostali nesjedninjeni hrišćani u greškama mraka i sjeni vječne smrti, otpočeli mudro savjetovati sopstvenim dušama i dušama vaših podanika, da bi svjetlost istine prihvatili. Shvatili smo iz izvještaja našeg časnog brata Petra, biskupa Svača, koji je sada o tome predlagač u vaše ime, da ste odlučili da nam pristupite.
Namjeravate, sa poštovanjem i iskrenim srcima pridružiti se poslušnosti i pobožnosti prema presvetoj Rimskoj Crkvi, majci i učiteljici svih vjernika, da u njoj trajno ostanete i da se učite od nas, koji smo bez zasluga Hristovi namjesnici na zemlji, na koji način treba da se krećete putem božijih izaslanika.
U onim načelima, dakle, koja hvale Boga, do kojih vi njegovom milošću dolazite i (ako čista namjera čvrsto postoji u vašoj svijesti), slijedite bez sumnjanja, tada vama pobožnu zahvalnost izražavamo i čvrsto vam povjeravamo da namjeravamo vas, ako se budete naređenjima našim i naše crkve pobožno pkoravali, za duhovne sinove primiti, držati i nadariti odovarajućim naklonostima.
Da bi, pak, zaslužili da budete prepušteni milosti pomirenja i da steknete naklonost i zaštitu Apostolske stolice u vezi teškoća oko crkava, crkvenih lica i drugih katolika koji su vjerni rečenoj Rimskoj crkvi, odobito grada Kotora, za koji saznajemo da je već dugo vremena od vas, ili tebe Đurđe, neprijateljski uznemiravan, nastojte s tim stvarima odmah prestati, da se u tim i drugim vašim namjerama, čisti pokažete. A o tome i drugim vašim postupcima u poslu ovog vašeg pomirenja, bićemo obaviještavani od spomenutog biskupa, prema kome treba da imate puno povjerenje, kada se radi o onome što vas od naše strane obaviještava.

Pisano u diacezi kod Monteflaskona Balneoregienzisa, godine VI, VIII kalende juna. /26. juna 1369/

Pismo sa latinskog preveo dr Miloš Milošević

[Hrko]

Cekaj ne razumijem nista, kako su to odbacili?

I kako je pravoslavlje postalo drzavnom religijom???

[Ćipur]

Radovan Kovačević: NOVČARSTVO BALŠIĆA


Većina radova o Balšićima bavila se porijeklom njihovog imena i istorijskim prilikama u kojima su vladali pripadnici te znamenite crnogorske porodice. Ovaj tekst opisivaće njihovu novčarsku djelatnost o kojoj, osim sačuvanih primjeraka novca, malo namo.

Sredina XIV vijeka bila je idealno vrijeme za osamostaljivanje Balšića, kao i za nezavisnu novčarsku produkciju. Vrlo sposobni osnivač dinastije, Balša, je prvo uspostavio porodične veze sa najmoćnijim velikašima raspalog Dušanovog carstva. Dva starija sina Straćimira i Đurđa oženio je kćerima Vukašina Mrnjavčevića, Milicom i Oliverom, dok je najmlađeg Balšu II oženio Komninom, kćerkom Jovana Asena brata Dušanove udovice Jelene. O stepenu samostalnosti Balšića, odnosno Đurđa, može se zaključiti iz jedne povelje Dubrovčanima od 30. decembra 1373. godine, kojom se Đurđe u svoje ime, i u ime brata Balše i bratanca Đurđa Stracimirovića, obavezuje Dubrovčanima da mogu zadržati ona prava koja su imali i za vreme cara Dušana. Iz tog pisma se da Đurađ Balšić nije priznavao ni kneza Lazara za srpskog vladara, i da je za izvesno vrijeme uspjeo da obezbijedi samostalnost crnogorskog naroda.

Po Dubrovčanima, preduzimljivi, neobuzdani i sirovi, a po Orbiniju, mudar, oštrouman i vješt u oružju, Đurađ je uspjeo da proširi posjed svoje porodice i na skoro cijelu kosovsko-metohijsku oblast, dospjevši u posjed i carskog sjedišta Prizrena 1372.godine. Odmah po zauzimanju Prizrena nastali su i uslovi za kovanje sopstvenog novca. Prizren je u to vrijeme bio značajni privredni centar na raskrsnici puteva sa već uhodanom kovnicom. Đurađ je bio prvi Balšić koji je počeo do kuje novac, a prvi primjerci iz prizrenske kovnice izašli su već sredinom 1372. godine, kada većina oblasnih velikaša počinju da kuju novac sličnih likovnih rješenja, po ugledu na kovanja kralja Vukašina.

Taj tip kovanja odlikuje višeredni ćirilični natpis sa predstavom Isusa Hrista. U srednjovjekovnim spisima i dokumentima novac Balšića je poznat kao „Balšićki dinar”, “dinar sa vukom ”, i „GROSSI BALSE VEL VOLC”. Zbog nedostatka srebra u cijeloj Evropi i novčarske krize, i kovanja Balšića su bila skromnog obima, tako da neki tipovi njihovog novca predstavljaju unikate i izuzetne numuzmatičke raritete. Novac Balšića, uz pojedinačne nalaze nepoznatog porijekla, pronađen je u čuvenim ostavama „KOSOVO POLJE ” i „KIČEVO I OKOLINA”, novac je kovan isključivo ćirilicom i bio je u skladu sa tradicijom novčarstva toga doba. Posle prvih emisija sličnih novcu kralja Vukašina, javljaju se i karakteristični tipovi Balšića sa njihovim heraldskim simbolom vučje glave sa šlemom. Prema dosadašnjim saznanjima, Đurađ Balšić je kovao sedam različitih tipova novca i predstavljaju izuzetne raritete, a dva primjerka su unikatna. Ovom prlikom neću se baviti podrobnijom numizmatičkom analizom novca Balšića, već samo novčarskom produkcijom i ekonomskim prilikama države Balšića, obnovljene crnogorske države koja kontinuitet samostalnosti nije prekidala sve do kraja prvog svjetskog rata i srbijanske okupacije. Opšte rasulo države poslije smrti cara Dušana doprinijelo je i slabljenu centralne uprave, ali za ekonomske prilike nije bilo većih problema, jer su oblasni vladari vodili računa o ličnim posjedima. Jedini potres bila je opšta nestašica plemenitih metala za kovanje novca, ali to je kriza koja obuhvatila cijelu Evropu, a u našim krajevima bila je manjeg obima zbog rudnika koji su svojim bogatstvom privlačili trgovce cijele Evrope. Srebro iz Brskova, Novog Brda i Rudnika imalo je značajno učešće u kovanju svih srebrnih moneta na starom kontinentu zahvaljujući trgovini koja je polako prelazila u ruke Dubrovčana, Mlečana i Đenovljana. Balšići su kao i ostali oblasni gospodari kovali emisije novca manjeg obima jer je, kao i danas strana moneta bila omiljenija i tako možemo naći na cijelom Balkanu ostave novca koje su pripadale Frizaskom, Mletačkom, Dubrovačkom, Mađarskom i novcu drugih trgovačkih gradova naročito sredozemnog primorja i nemačkih kneževina.

Tada nije bilo pouzdanih načina da se utvrdi kvalitet srebra u bilo kom tipu novca, stranom ili domaćem, ali danas možemo tvrditi da je domaći novac bio daleko kvalitetnijeg sastava nego strani. Možda bi i danas, PERPER, moneta Crne Gore bio omiljeniji u narodu nego sadašnja evopska zajednička moneta.

No, da se vratimo Balšićima i njihovom novčarstvu. Postoje dva tipa novca koja u istoriji i numizmatici izazivaju velike nedoumice, iako materijalni dokaz u vidu novca možemo smatrati veoma pouzdanim. Jedan pripada Konstatinu Balšiću, a drugi Đurđu Balšiću, i što je najzanimljivije na oba novca kao titula vladara pojavljuje se natpis KRALJ. Na osnovu tih nalaza možemo pouzdano tvrditi da su Balšići, ne samo obnovili crnogorsko-dukljansku nezavisnost, već i samo dukljansko kraljevstvo. Jedan od dokaza da su bili priznati vladari bio je i čuveni Svetodmitarski dohodak koji su primali od Dubrovčana kao neku vrstu kirije za poluostrvo Ston (sada Pelješac) koji je pripadao samo vrhovnim poglavarima i vladarima, kao što je bio car Dušan. Dinastija Balšića doživjela je nagli i tužan kraj. Posljednji Balšić, Balša III, je sva legitimna prava na Zetu i ostale svoje oblasti zavještao svom ujaku despotu Stefanu Lazareviću, na čijem dvoru i umire, u Beogradu 1421. Tri primorske župe prelaze u bosanske ruke, a autonomni gradovi Ulcinj, Drivast i Bar u mletački posjed. Mnogo se raspravljalo o ovom kontroverznom potezu Balše III, ali despot Stefan nije bio kao većina ostalih srpskih vladara. To je bio pošten i korektan dinasta koji nije ukidao stečena prava Crnogoraca, već ih je mnogim dekretima i povećavao. Njegov nasljednik despot Đurađ Branković bio je sušta suprotnost svom ujaku Stefanu. Nastojao je da ukine bilo koji oblik samostalnosti, pa čak i autonomije Crne Gore. Ipak, njegovi pokušaji završavali su se neuspjehom, jer su novi Crnogorci dinasti, oličeni u porodici Crnojevića grčevito branili nasljeđe Balšića, i u nekoliko velikih bitaka pobjeđivali daleko brojnije srpske snage. Kontinuitet crnogorske države se nastavio, stalnom borbom protiv okolnih vladara i kasnije, Turaka, ali se ipak održao. Balšići, Crnojevići i Petrovići kao nastavljači svijetle i časne borbe, moraju biti slavljeni i u savremenioj crnogorskoj državi kao heroji koji nijesu ustuknuli ni prema kome i do današnjih dana sačuvali svijest i državu čiji početak možemo slobodno tražiti od kraja rimske imperije i romanskog nasljeđa, koje je doprinijelo posebnosti i slavi crnogorskog naroda kroz mnoge vjekove.

[Slavic]

Svašta, pa i sama Montenegrina tvrdi da su Balšići zadržali titulisanja srpskih gospodara.

"У Христа Бога благовјерни господин Балша милостију божијем господин Зети и к тому"

[Ćipur]

14. aprila 1395.

- Radi očuvanja vjere svojih podanika Đurađ Stracimirović Balšić predao je Skadar Mlecima.

[Ćipur]

24. aprila 1385.

- Balša Drugi donio je povelju kojom je zetske i dubrovačke trgovce obavezao da plaćaju carinu.

Ženidbom kćerkom valonskog despota Jovana dobio je Valonu, Berat, Kaninu i Himaru, koju je zadržao do pogibije na Saurskom polju u Albaniji u borbi protiv Turaka.

Na karti se vidi teritorija na jugu današnje Albanije koju je Balša II dobio ženidbom, u miraz

.

[Ćipur]

8. aprila 1421.

Umro je Balša Treći, posljednji zetski vladar, treće crnogorske dinastije. Pod uticajem svoje majke, regentkinje Jelene Balšić i kćerke srpskog kneza Lazara, a sestre despota Stefana Lazarevića, 1403. godine u Zeti je ozvaničio pravoslavlje kao državnu religiju, uporedo sa katoličkom.

[Ćipur]

9. aprila 1403.

U Ulcinju je umro zetski vladar Đurađ Stracimirović Balšić, sin Stracimira, a unuk Balše prvog, iz crnogorske dinastije koja je Zetu osamostalila od Raške. Bio je oženjen Jelenom, kćerkom kneza Lazara. Naslijedio ga je sin Balša treći.