O navodnoj pripadnosti Grbljana srpskoj naciji

**Sholohov** · 19-05-08, 18:35

Svaki Grbljanin koji je uspjesno savladao osnovno skolsko obrazovanje iz geografije i zna na karti da pokaze Grbalj i danasnji Sandzak iz citata doajena srpske istoriografije s pocetka proslog vijeka, kao sto su Konstantin Jiricek i Stanoje Stanojevic, moze zakljuciti da je Grbalj bio jedna od najudaljenijih slovenskih zupa koja je pokusana da se srbizuje iz prasrpskog centra u danasnjoj Raskoj i da je prema tome postojala najmanja mogucnost da se ta namjera ostvari.
Konstantin Jiricek koji je izuzetno puno koristio djelo Konstantina Porfirogenita koji je u njegovo vrijeme (X vijek) slovenske narode tacno nabrajao i opisivao granice izmedju njih:
Konstantin Jiricek “ Istorija Srba”:
Str.5:”Medju slovenskim plemenima koja su se spustila na Balkansko poluostrvo ,bili su Srbi prvobitno narod u unutrasnjosti. Oni su stanovali dalje od Dunava i mora ,u dolinama Lima ,Ibra i zapadne Morave.”
Str.64:”Kod Konstantina Porfirogenita ,Hrvati, Srbi, Dukljani i ostala susedna plemena pripadaju “Slavinima”.”
Str.67:”U unutrasnjosti, daleko od mora i Dunava prostirala se ,po opisu Konstantina Porfirogenita, oblast prvobitnih, pravih Srba.”
“Po opisivanju cara Konstantina, Srbi su bili istocni susedi primorskih plemena Dukljana, Travunaca, i Zahumljana; oni su dakle ,stanovali s one strane vododelnice izmedju Adrije i Dunava. Na jugu je njihova oblast granicila kod izvora Lima i na kosama Prokletija sa vizantijskim brdovitim krajem Pilotom (Polatum). Njenu istocnu granicu obelezavao je pogranicni grad Ras na reci Raskoj kod Novog Pazara, oko koga se mnogo otomalo. Na severoistoku su Srbi u 8. veku granicili sa Avarima koji su jos dugo imali u rukama Srem, a po svoj prilici jos i nekadasnju Gornju Meziju. Prema tome, oblast prvobitnih Srba obuhvatala je krajeve na Limu i na gornjoj Drini, zajedno sa Pivom i Tarom, dolinom Ibra i gornji tok zapadne Morave”
Str.68: “Ime Srba postalo je postepeno ukupan naziv za susedna plemena , isto onako kao sto se ime pravih Ceha rasprostrlo na plemena ceska, nabrajana u osnovnoj povelji biskupije praske,ili ime Poljana kod Gdanjskog na sva poljska plemena.”
Sada procitajte kako je trebalo da nastane ta velika nacija, koja sudeci po zalopojkama St.Stanojevica, nikad nije nastala u mjeri kojoj su oni htjeli, jer im se eto uvijek nesto novo tome isprijecavalo. Jednom su to bila jos uvijek ziva sjecanja na svoje staro ime , drugi put strani uticaji ,treci “prirodni nagoni” da se suprostavljaju potcinjavanju i asimilizaciji od strane srpskog plemena i.t.d.:
Stanoje Stanojevic “Istorija srpskog naroda”
Str. 39: “Centralno srpsko pleme i ostala , etnicki gotovo identicna plemena, koja su docnije primila za svoje nacionalno ime naziv toga plemena, dosli su na Balkan sa masom i u masi ostalih slovenskih plemena iz srednjeg Podunavlja gde su ziveli pod Avarima.”
Str.43: “U to se doba vrsio bar kod nekih srpskih plemena i jedan politicki i etnicki proces, koji je bio od velikih posledica za buducnost srpskog naroda. Pleme koje je nosilo srpsko ime i koje se bilo nastanilo oko Tare, Ibra, Drine i Lima, pocelo je postepeno okupljatioko sebe okolna, vrlo srodna plemena, koja su u to doba jos imala svoje posebne plemenske organizacije i svoja posebna plemenska imena. Na koji nacin i u kakvim prilikama se to pretapanje i stapanje centralnog srpskog plemena sa okolnim plemenima vrsilo nije poznato. Sa dosta verovatnoce moze se pretpostaviti, da je srpsko pleme,s jedne strane , zbog zgodnog geografskog polozaja , a sa druge svojim fizickim i intelektualnim sposobnostima, vec brzo posle dolaska u novu postojbinu pocelio okupljati oko sebe okolna plemena u svim pravcima, i potcinjavati ih, i politicki i kulturno, svom uticaju, ma da je bez sumnje kadikad i samo podlegalo jacem uticaju pojedinih plemena u po gdekom pravcu. Taj proces pretapanja i potcinjavanja okolnih plemena poceo se vrsiti mozda u 7. veku ,svakako u 8. veku . Ali je on u to doba, pa cesto i docnije, jos uvek pokazivao nepouzdane i kolebljive rezultate i zahvatao je cesto neka plemena samo privremeno. Borba izmedju etnickog imena ,koje se vrlo rano i sve vise siri,ovladjuje i apsorbuje okolna plemenska imena i starih provincijalnih naziva , vodjena je vise vekova sa promenljivim rezultatima . Pa i kad je srpsko ime , posle duge i uporne borbe, pobedilo, ostalo je jos dugo vremena dosta snazno secanje na ono doba, kada su razni plemenski i pokrajinski nazivi bili zivi i borili se o prevlast.”
Str.44: “Pocetkom 9. veka bilo je svuda, oko vec prosirenog srpskog plemena, dosta plemena koja su jos uvek bila samostalna. Tako ceo jug Balkanskog poluostrva naseljen Slovenima sa donjeg Dunava,jos nije bio usao, ni u politicki ni u etnicki, sastav ni bugarske ni srpske drzave. Isto tako su se tako i plemena u Podunavlju i Posavini i neka plemena u Primorju, jos uvek drzala ili svoga zajednickog slovenskog ili svojih plemenskih i pokrajinskih imena.”
Str.54/55: “Za vlade Caslavove pocela se prvi put vrsiti nivelacija u srpskim plemenima: onda su suzbijane separatisticke teznje i heterogeni elementi, i naterivani svi da rade onako i u onom pravcu, kako je to vise od jednog stoleca radilo centralno srpsko pleme, koje je zbog takog rada i okupilo u jednu drzavu pod svojim imenom okolna srodna plemena. Pokusaja i rada na tome bilo je sigurno i pre Caslava, ali uspeh u tom pogledu do tada je uvek bio privremen i sumnjiv. I za vlade Caslavove nije proces stapanja srpskih plemena u jednu celinu sasvim i potpuno zavrsen; separatisticke teznje , i drzavne i plemenske bile su jos uvek zive, i izbijale su u izvesnim trenucima zbog prirodnog nagona, urodjenih sklonosti i zivih uspomena na plemensku samostalnost, na povrsinu.”
Str.56: “Iako je za vlade Caslavove uradjeno vrlo mnogo za etnicku nivelaciju kod srpskih plemena, ipak je doba njegove vladavine bilo suvise kratko da potpuno unisti posebne teznje i aspiracije pojedinih oblasti i plemena i pojedinih dinasta.”
“Na severu se odvojila Bosna,gde su se poceli stvarati uslovi za obrazovanje samostalne drzave; u primorju su takodje neke oblasti i zupe poceli ziveti samostalnim zivotom”
Poglavlje IV:”Kada je centralno srpsko pleme pocelo okupljati oko sebe okolna srodna plemena i pokoravanjem okolnih oblasti stvarati osnove za prvu vecu zajednicu, isao je rad u tom pravcu mnogo lakse kod zupa i oblasti, koje su bile udaljene od mora, nego u primorskim krajevima, koji su vise bili svikli na nezavisan zivot i gde su razni uticaji sa strane bili veci i jaci: Kada se pocetkom 9. veka srpsko drzavno srediste utvrdilo u Raskoj, primorske oblasti bile su mnogo manje voljne, no ostale zupe da se priklone novom politickom sredistu.”

**Sholohov** · 19-05-08, 18:38

Ako ste sve to pretocili u brojke vidite da su PRAVI ili PRVOBITNI SRBI danas samo onih 150 000 u istocnoj Bosni, 50 000 u crnogorskom dijelu Sandzaka, 200 000 u srbijanskom dijelu Sandzaka i onih jadnih 100 000 Srba na Kosovu oko Mitrovice. Sve zajedno pola miliona ili sa onima koji se danas nazivaju Muslimani ili Bosnjaci a etnicki i teritorijalno pripadaju centralnom srpskom plemenu, okruglo 1 milion. Ostali, su po gore citiranim doajenima srpske istoriografije, NEPRAVI ili DRUGOBITNI SRBI.