Turci su krvnički progonili katoličku crkvu, a ne pravoslavnu!

[Ćipur]

"Viđećemo se u Kizil-elmi!"

Knjiga: Istorija srpskog naroda, izdata u Beogradu 1994.

Knjigu su napisali tri srpska doktora istorijskih nauka: Radovan Samardžić, Rajko L. Veselinović i Toma Popović.
Radi se o naučnicima koji su proveli DESETINE godina pretražujući raznorazne arhive po Evropi.
Radovi srpskih istoričara su uglavnom jako dobri kad pišu o pojedinačnim događajima. Međutim kad daju opšte ocjene srpski istoričari su jako ostrašćeni, opšte ocjene o globalnim događajima kod srpskih istoričara su u jakom sukobu sa njihovim pojedinačnim radovima.
Međutim, oni su primorani da daju opšte lažne ocjene o srpskoj naciji, jer im inače ne bi bilo života među Srbima!
Globalne ocjene iz istorije Balkana srpski istoričari daju u skladu sa uputima Ilije Garašanina, vrlo jasnim, da istorije trebaju biti "SPOSOBNE i PRONICAVAJUĆE", nikako istinite!
Poslušajmo riječi, naredbe, Ilije Garašanina, upute kako treba biti i kako je definisana srpska istoriografska škola.

------
"...Na ovo djelo treba osobito vnimanije obratiti i istoriju o kojoj je gore reč dati napisati črez čoveka vrlo sposobnog i duboko pronicavajućeg"...
Ilija Garašanin, Načertanije (1844. g.)


Dakle, u gorenavedenoj knjizi nalazi se pasus koji opisuje na blistav način neopisivu količinu mržnje Turaka prema rimskom Papi.
Radilo se o mržnji svih Turaka prema Papi od Sultana do posljednjeg Turčina.
Dosta puta sam pisao da su Turci favorizovali pravoslavce u odnosu na katolike, na što su se mnogi kreveljili, oni kojima je mozak oriban gvozdenom četkom svetosavkom.
Turske vlasti: Sultan, turski dvor, elitne turske vojske, ogromna većina paša, begova ... nikada na vjerskoj osnovi nijesu progonili pravoslavce. Teror i siledžijstva nad pravoslavnim življem, kad ga je bilo, činili su lokalni begovi, age ... lokalno tursko plemstvo uglavnom odmetnuto i od samog Sultana.
Tokom istorije smjenjivali su se u krajevima đe su bili hrišćani pod Turcima i dobri i loši lokalni vladari, ali naš narod je zapamtio samo loše.
Međutim svi Turci od vrha do dna su progonili katolike, tako da kad bolje razmislimo, đe imamo sada katolike na područjima đe su vladali Turci vjekovima? Imamo samo u Malesiji u Prokletijama i vrlo malo na drugim mjestima.
Turci su za svoje vladavine porušili hiljade katoličkih crkava i manastira, poubijali i proćerali hiljade katoličkih fratara i velikodostojnika.

Što je preostajalo hrišćanima - katolicima u slučajevima kad bi im svještenstvo bilo poubijano i crkve razrušene? Pa naravno, ostajalo im je jedino da pređu kod pravoslavnih popova! Turci po Kuranu nijesu smjeli da prevode nikoga u islam na silu.

Na bezbrojnim mjestima na Balkanu taj se proces odigrao, recimo prvi pravoslavni manastir u Bosni napravljen je u 16. vijeku, za vrijeme čvrste turske vladavine.
Jedna od najzanimljivijih stvari, Turci su imali Z A K O N o zabrani gradnje novih crkava i manstira, Z A K O N mislim iz 16. vijeka, ali taj zakon je važio samo za katoličke bogomolje, jer su se vjekovima kasnije pravoslavne crkve i manastiri veselo gradile!

U Pivi recimo postoji pravoslavno prezime Šimun, jasno je da se radi o popravoslavčenim katolicima. Preci same dinastije Petrović Njegoš, bili su katolici iz Drobnjaka, do doseljavanja na Njeguše. Kuči su do prije par stotina godina bili katolici, u Bjelopavlićima je bilo dosta katolika do prije 300 - 400 godina .... Svi su oni u pravoslavlje prešli u vrijeme Turaka.

Dakle, za razliku od svetosavskih mitova, mitića i bajkica, Turci su proganjali katolike, a ne pravoslavce, kako se Svetosavci žale i kukumaču.

Što je najsmješnije, mnogi današnji veliki Srbi i super ponosni pravoslavci uopšte ne bi bili pravoslavci da nije bilo Turaka! :blah:

Istorija je vrlo dug i komplikovan proces, istorija nije mit, jer samo u mitu je moguće sve objasniti u jednoj rečenici!

A sad pogledajte blistavi tekst, iz gorenavedene knjige, o neopisivoj mržnji Turaka prema Papi (katolicima), iz pera najboljih srpskih istoričara.