Vjerujem da je među zvaničnicima EU, možda još oprezno i bez ikakve odluke, počelo da se postavlja pitanje - šta da radimo sa takvom zemljom? Da li zemlja čija politička klasa nije u stanju čak ni da uspostavi sud koji se bavi zaštitom Ustava, može više da pretenduje da postane član kluba kakav je EU?
...nije mi poznato da u nekoj zemlji mandat za sastav vlade dodjeljuje grupa koja se naziva “parlamentarna većina”.
Može se desiti i da ne bude nikakvih formalnih akata (prekida odnosa, sankcija i sl.), ali da de fakto dođe do značajnog zahlađenja u odnosima i pogoršanja saradnje u mnogim oblastima, a prvenstveno u nama izuzetno važnim evropskim integracijama.
Treba se podsjetiti da tokom 1990-ih EU nije mogla da utiče, niti da promijeni rezultate austrijskih izbora na kojima je Slobodarska partija Jerga Hajdera odnijela pobjedu. Austrija je mogla koliko hoće da uživa u svojoj “suverenosti” sa ultra-desničarskom partijom na vlasti, ali je to imalo svoju cijenu - EU je uvela ekonomske sankcije svojoj članici. Jednako tako i danas, niko u EU ne pokušava da ospori ubjedljive izborne pobjede Viktora Orbana i uspostavljanje jednog iliberalnog režima u Mađarskoj, ali to takođe ima svoju cijenu - prema Mađarskoj je primijenjena tzv. “nuklearna opcija”, tj. oduzimanje prava glasa unutar EU, a u pripremi je i uskraćivanje 13 milijardi eura iz evropskih fondova za ovu zemlju.
Prema tome, svako može da se poziva na suverenost koliko god želi i da vodi kakvu god hoće politiku, ali to proizvodi određene posljedice. Na ovim prostorima smo to već vidjeli u tragičnim 1990-im. Slobodan Milošević je vodio takvu politiku “suverenosti” i sukoba sa međunarodnom zajednicom. Sjetimo se čuvenih parola “Srbija se saginjati neće”, “Slobo - slobodo!” i mnogih drugih simbola te samodestruktivne politike. Njen rezultat, kao i sudbina njenog lidera su poznati.
Originally Posted by Hell Raiser
Bookmarks