Jugonostalgija

[jokac]

[jokac]

[jokac]

[Xerxes]

Jokac nemoj što zamjerit, ali moglo je sve ovo u post - dva da stane...

I Amadeus se oglasiše...

[jokac]

moglo je al ne bi bilo jasno kao ovako.

[goozica]

vala bas, jokac, citava strana je tvoja na par topica, a i ne vjeryjem da je dozvoljeno. Ruzno je svakako

[montegruja]

moglo je al ne bi bilo jasno kao ovako.

Podrška za brata, vidljivije je ovako.:applause:

[montegruja]

[Xerxes]

Legende

[jokac]

Podrška za brata, vidljivije je ovako.:applause:

hvala bratu.uvjek radim da je bolje za narod i forumase al ne znam cemu ovakve poneke kritike,dosada il sto li je....:dejection:

[jokac]

Legende

je li ovaj sa naocarima,sto dize palac,onaj sto je otvarao tunjel na filmu-"lepa sela,lepo gore".

[Xerxes]

Čovjek nas je prije starog napuštio... što bi švaba rekao - partisane im Zweiten Weltkrieg.

A kako o ondašnjem uređenju svoje zemlje govori aktuelni predsjednik Rusije, „Sviđale su mi se i sve dosad mi se sviđaju komunističke i socijalističke ideje. Ako pogledamo kodeks graditelja komunizma, široko rasprostranjen u Sovjetskom Savezu, možemo primjetiti da vrlo podsjeća na Bibliju. To nije šala. On i jeste uzet iz Biblije“, kaže predsjednik. „U tom kodeksu su vrlo važne ideje: ravnopravnost, bratstvo, sreća.“

[jokac]

a cega sada vise nema.
sad je kodeks:neravnopravnost,zajebi brata svog,i sve ostale ako mozes-naravno i briga te ako je neko nesrecan,tj neces mu pomoc sve i da mozes.

[jokac]

https://www.google.com/url?sa=t&rct=...2sYRh3ZQMjT17A

[jokac]

[jokac]

[jokac]

[jokac]

[gaul]

[Xerxes]

Op cup, idemooooo...

[Xerxes]

Tata sa đečinom...

[Raulio]

ee kad se samo shetim al se nekad dobro kr...jelo...

...šatro svi smo isti ali svinje ipak vladaju...

[Xerxes]

Bonovi, pa par/nepar, pa uradiš kuću ali stakla godinu dana nema, rafovi u sezoni prazni, od 8 nema hljeba ni mlijeka... još stotinu čuda.

Sve je to dio planiranog-sistematskog urušavanja onoga što je Tito stvorio. Naravno poslije njega je i uslijedilo to - "sistematsko". Deset godina je bilo potrebno da eskalira u pičvajz...

[Xerxes]

Bez heroja ne bi imali za čime da se osvrćemo, ne bi znali za bolje... bez hrabrih i odvažnih ne bi bilo ni Jugoslavije!

Rođen na današnji dan... prije sto godina...

Ivan "Ivo Lola" Ribar (Zagreb, 23. IV. 1916. - Glamočko polje, 27. XI, 1943.), pravnik i student filozofije, jedan od organizatora i predvodnika omladinskog i studentskog revolucionarnog pokreta u Jugoslaviji, sekretar CK SKOJ i predsednik USAOJ, član Vrhovnog štaba NOV i POJ i narodni heroj Jugoslavije.

Osnovnu školu pohađao je u Karlovcu i Beogradu, a gimnaziju je završio u Beogradu. Jedno vreme živeo je i u Đakovu. Na početku školske 1934/35. godine, Lola je otišao u Pariz gde je počeo da studira političke nauke. Posle atentata na kralja Aleksandra, po savetu Svetozara Pribićevića, napustio je Francusku i prešao u Ženevu, gde je studirao političku ekonomiju. U jesen 1935. godine vratio se u Beograd i upisao se na Pravni fakultet. Lola je u višim razredima gimnazije, kao odličan đak, pokazao posebnu zainteresovanost za društvene nauke, za političku ekonomiju i politologiju čiji je praktični građanski oblik proveravao u političkom životu Kraljevine Jugoslavije. U traganju za idejnom orijentacijom, Lolu nisu zadovoljili nastavni planovi i program tadašnje beogradske gimnazije. Sam je počeo da proučava klasike idealističke i materijalističke filozofske škole: Ničea, Voltera, Hegela - da bi se idejno opredelio za Marksa i Lenjina. Bila je to idejna evolucija slobodarski nastrojenog mladića, koji je, iz situirane i ugledne građanske porodice, kroz studiju klasika marksizma i prakse građanske politike, prihvatio ideju socijalizma kao svoj pogled na svet. Za vreme boravka u Ženevi, učio je metodiku naučnog rada, studirao političku ekonomiju i proučavao marksističku literaturu do koje u Jugoslaviji nije mogao doći.
Narodnooslobodilačka borba
Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, 1941. godine Lola je aktivno radio na organizovanju i pripremi ustanka naroda Jugoslavije. Učestvovao je na Majskom savetovanju u Zagrebu; rukovodio sastankom CK SKOJ-a, krajem juna u Beogradu; a bio je i jedan od šestorice članova sednice Politbiroa CK KPJ, 4. jula 1941. godine, kada je narodima jugoslavije upućen poziv na ustanak. Kao član Glavnog štaba Narodnooslobodilakih partizanskih odreda Jugoslavije, koji je formiran 27. juna, Lola je tokom jula i avgusta 1941. godine neposredno rukovodio akcijama skojevaca u okupiranom Beogradu, a septembra iste godine prešao je na slobodnu teritoriju zapadne Srbije.
Učestvovao je na vojno-političkom savetovanju u Stolicama, 26. septembra 1941. godine, na kojem je, uz ostalo, odlučeno da se u svim krajevima Jugoslavije formiraju štabovi partizanske borbe, a da se Glavni štab preimenuje u Vrhovni štab. Kao lični izaslanik Vrhovnog komandanta NOP odreda Jugoslavije Josipa Broza Tita, nekoliko puta je odlazio u okupirani Zagreb, gde je zajedno sa Edvardom Kardeljem radio na organizovanju Narodnooslobodilačkog pokreta u neoslobođenim krajevima Jugoslavije - Hrvatskoj, Sloveniji, Srbiji i Makedoniji.
I pored svih obaveza koje mu je imao u CK KPJ i Vrhovnom štabu, Lola je najviše vremena posvećivao radu sa mladima. On je bio pokretač i glavni urednik lista „Omladinska borba“ i član redakcije „Borbe“, koja je izlazila 1941. godine u oslobođenom Užicu. Po Titovoj zamisli o stvaranju široke platforme na kojoj bi se u Narodnooslobodilačkom pokretu okupili svi projugoslovenski i antifašistički raspoloženi mladi ljudi, Lola je radio na organizovanju. Od prvih Narodnooslobodilačkih saveza omladine, koji su u različitim krajevima zemlje dobijali različite nazive, stvoren je, decembra 1942. godine, na Prvom kongresu Antifašističke omladine Jugoslavije u Bihaću, masovni i jedinstveni Ujedinjeni savez antifašističke omladine Jugoslavije (USAOJ). Kroz USAOJ stotine hiljada mladih je pristupilo Narodnooslobodilačkom pokretu, čime je Lolina zasluga u širenju Narodnooslobodilačke borbe neprocenjiva.
Oktobra 1943. godine Ivo Lola Ribar je odlukom Vrhovnog štaba NOV i POJ određen za šefa Prve vojne misije NOV i POJ, koja je trebala da otputuje u Kairo, u Štab savezničke komande za Bliski istok, kao prvi opunomoćeni predstavnik Nove Jugoslavije. Pored Lole u ovoj vojnoj misiji nalazili su se Vladimir Velebit i Miloje Milojević. U trenutku kada se spremao da poleti avionom u Kairo, 27. novembra 1943. godine, neposredno pre poletanja, na aerodromu na Glamočkom polju pogođen je bombom iz neprijateljskog aviona i na licu mesta poginuo. Avioniom je pilotirao Krešimir Boras koji je prigodom napada ranjen, ali je preživio.[1]
Lolina sahrana održana je Jajcu, odmah posle Drugog zasedanja AVNOJ-a. Posle odavanja počasti Lolino telo je sahranjeno na tajnom mestu u okolini Glamočkog polja, kako ne bi palo u ruke neprijatelja. Na sedmogodišnjicu, od velikih martovskih demonstracija 1941, 27. marta 1948. godine Lolini posmrtni ostaci su, zajedno sa posmrtnim ostacima Ivana Milutinovića svečano preneti u novoizgrađenu Grobnicu narodnih heroja na Kalemegdanu. U istu grobnicu kasnije su preneti posmrtni ostaci Đure Đakovića, a 1957. godine tu je sahranjen i Moša Pijade.
Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 18. novembra 1944. godine, na godišnjicu pogibije, među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske, proglašen je za narodnog heroja.
Čitava Lolina porodica učestvovala je u Narodnooslobodilačkoj borbi. Otac Ivan bio je predsednik AVNOJ-a; mlađi brat Jurica poginuo je oktobra 1943. kod Kolašina; majka Tonica ubijena je jula 1944. godine u sremskom selu Kupinovu; setra, po majci, Božena, bila je zatočena u logoru na Banjici; a verenica Sloboda Trajković, je sa čitavom svojom porodicom ubijena u gasnoj komori u Banjičkom logoru.
Lola Ribar je u posleratnoj Jugoslaviji, bio jedna od ikona Narodnooslobodilačkog rata i socijalističke revolucije. Mnoge osnovne i srednje škole širom Jugoslavije su nosile njegovo ime (a neke i danas - npr. u Novom Sadu, Somboru, Splitu i dr.), kao i ulice, trgovi i dr. Njegovo ime nose Kultirno-umetničko društvo „Ivo Lola Ribar“ iz Beograda, Institut „Ivo Lola Ribar“ i fabrika „Ivo Lola Ribar“ iz Železnika. Inspirisan pismom koje je Lola napisao svojoj verenici Slobodi, Kornelije Kovač, vođa Korni grupe, je napisao pesmu „Ivo Lola“, koja je 1973. godine izašla na istoimenom singl-albumu.

Srećan rodjendan, heroju!

[Xerxes]

GLUMAC RADKO POLIČ GOVORI O JUGOSLAVIJI I JUGOSLOVENSTVU

"Ja sam Jugosloven i znam da ćemo nekada, kad-tad, ponovo biti zajedno. Naše sadašnje granice su veće od kineskog zida, zatvaramo se u političke i ideološke atare i ne možemo probiti kroz te zidove... Ali mi smo braća, ili polubraća. Svi smo Sloveni. Ali kad god treba nešto važno da se riješava u Kraljevini Jugoslaviji ili u SFRJ, mi uzmemo pa se pokoljemo, što reče Andrić”.

"Bio je to najprljaviji i najkrvaviji rat na Balkanu i vjerujte mi da ću se ja ubiti ako opet počne nešto slično."